- نویسنده : عيسي قاسمي
- بازدید : 226 مشاهده
درمان زخم هاي پوست
بريدگي
لحظهاي بيتوجهي ميتواند به بريدگي دست و انگشت شما منتهي شود. اولين قدم در مراقبت از بريدگي و خراش، جلوگيري از خونريزي است. خونريزي اكثر زخمها را ميتوان با يك فشار ملايم مستقيم بهوسيله يك پارچه تميز و يا پانمسان و باند، متوقف كرد. حدود ۱۰ -۲۰ دقيقه فشار دهيد. اگر بااين كار خونريزي متوقف نشد، به سرعت به دنبال راه چاره باشيد و حتماً به پزشك مراجعه كنيد. گام بعدي شستن زخم با آب و صابون است. هر نوع ماده خارجي، مثل خاك و چوب و … را كه ميتواند به عفونت منجر شود، كاملاً شسته و از زخم خارج كنيد. استفاده از يك موچين تميز و استريل براي بيرون كشيدن مواد خارجي از بريدگي مناسب است؛ اما كاملاً مواظب باشيد كه زخم را عميقتر و اوضاع را وخيمتر نكنيد. پس از آن بريدگي را به آرامي بشوييد و براي استريل كردن آن، از بتادين استفاده كنيد. سپس آن را با يك پانسمان مثل گاز ببنديد تا از ايجاد عفونت و ورود ميكروب به داخل آن جلوگيري شود.
پمادهاي آنتيبيوتيك، مثل باسيتراسين و يا نئوسپورين نيز به بهبود زخم و حفظ رطوبت آن كمك ميكنند. مراقبت مداوم از زخم بسيار مهم است. سه بار در روز محل بريدگي را با آب و صابون بشوييد و روي آن پماد آنتيبيوتيك بزنيد و در صورت نياز، باند آن را تعويض كنيد. بريدگي اگر فراتر از پوست بوده و سطح عميقي از گوشت نيز بريده شده باشد، حتماً بايد پزشك آن را بخيه بزند. زخم هر چه زودتر بخيه بخورد، خطر عفونت كاهش مييابد. در حالت ايدهآل، ظرف شش ساعت بعد از بريدگي، زخم بايد بخيه شود. بيماران ديابتي، بيماران سرطاني كه تحت شيمي درماني هستند، بيماراني كه داروهاي استروئيدي مثل پردنيزون استفاده ميكنند و مبتلايان به ايدز نسبت به ساير افراد،
زودتر بريدگي و زخم آنها عفوني ميشود.
علائم عفونت زخم
اگر مايع زرد يا سبز رنگي (چرك) از درون زخم خارج شود و يا پوست اطراف زخم قرمز رنگ و متورم و دردناك شده باشد، زخم عفونت كرده است و بايد به پزشك مراجعه نمود. اگر همراه با عفونت تب هم شروع شود، بايد عفونت را جديتر گرفت و در اولين فرصت نزد پزشك رفت. اگر در ۱۰ سال اخير واكسن بيماري كزاز را دريافت نكردهايد، حتماً بعد از بريدگي و خراش نزد پزشك رفته و واكسينه شويد.
تغذيه و درمان بريدگي
تغذيه مناسب در درمان بريدگيها بسيار مؤثر است و با كمك به سيستم ايمني بدن و كشتن ميكروبها سرعت بهبود بريدگي را افزايش ميدهد. متأسفانه هيچ راهي براي جلوگيري و يا كاهش ايجاد بريدگي و خراش وجود ندارد؛ جز اينكه كمي بيشتر احتياط كنيد.
ميخك:ميخك درخت گرمسيري است كه عطر فوقالعادهاي دارد و نه تنها بوي روغن و يا پودر آن آرامبخش است، بلكه غني از اوژنول ميباشد. اوژنول نوعي ماده شيميايي است كه خاصيت ضددرد و ضدعفوني كنندگي دارد؛ بنابراين از روغن ميخك براي كاهش درد و عفونت زخمها استفاده ميشود.
سير: سير يكي از طبيعيترين و بهترين آنتيبيوتيكهاست كه در درمان زخمها مؤثر است.
آويشن: آويشن يكي از غنيترين منابع تيمول است كه بسيار معطر ميباشد و بعد ازميخك و سير، براي درمان عفونت و زخم بسيار مؤثر است. از آويشن به صورت موضعي براي درمان سوختگي و مشكلات عضلاني و پوستي استفاده ميشود.
زغال اخته: زغال اخته از آنجا كه حاوي اسيد هپيوريك ميباشد، خاصيت ضدباكتريايي دارد و به درمان زخم و بريدگي كمك ميكند.
عسل: مطالعات نشان ميدهند كه ماليدن عسل بر روي زخم، بهبود آن را سرعت ميبخشد، زيرا داراي خواص ضدباكتريايي است.
گل اشرفي: در قرن ۱۹ از گل اشرفي براي درمان بيماراني كه زخم آنها دير بهبود مييافت، استفاده ميكردند. آنها اين گل را در الكل خيس كرده و روي زخم قرار ميدادند.
منبع : زيباشو